کد مطلب:234310 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:176
خبر گزاران
الا ذنان لا یدخلان علی الملك الا مایوافقه لا نهما لا یقدران ان یدخلا شیئا حتی یوحی الملك الیهما.
مدرك و شاعر حقیقی در تركیب آدمیزاد نفس است یعنی بیننده ی واقعی شنونده ی واقعی بوینده و چشنده حقیقی نفس ما است آنكه سرما و گرما را می فهمد، آنچه زشتی و زیبائی دوستی و دشمنی را تشخیص میدهد نفس ما است كه گاهی از آن تعبیر بقلب میشود چشم و گوش و بینی و زبان و پوست بدن و خیال و وهم و غیره اعضائی بیش نیستند حواس ظاهر و باطن آلات حس و درك روح است نه آنكه خودشان حاس و مدرك باشند لذا بسیار اتفاق افتاده كه با چشم باز كسی را كه از جلوی ما گذشته است ندیده ایم با گوش باز آواز شخصی را كه ما را خوانده است نشنیده ایم چون نفس ما توجه بآنها نداشته و نخواسته كه ببیند یا بشنود.
گوش بی اراده ی نفس صدا را میگیرد و در دستگاه خود میگرداند اما بی اراده و اجازه دل نمیتواند وارد خانه ی او كند.
قرآن نیز میفرماید: ان فی ذلك لذكری لمن كان له قلب او القی السمع و هو شهید.
یعنی در آیات و مطالب قرآن یاد آوری است برای كسی كه دلی برایش (دل باختیار او باشد یا اختیار او بدست دل و عقل باشد و یا دل سالم و عقل درست و وظیفه شناسی داشته باشد) یا گوش فرا بدهد بخواهد از مجرای گوش بهره مند شود در حالی كه شاهد و منتظر نتیجه شود.
[ صفحه 88]
مدرك و شاعر حقیقی در تركیب آدمیزاد نفس است یعنی بیننده ی واقعی شنونده ی واقعی بوینده و چشنده حقیقی نفس ما است آنكه سرما و گرما را می فهمد، آنچه زشتی و زیبائی دوستی و دشمنی را تشخیص میدهد نفس ما است كه گاهی از آن تعبیر بقلب میشود چشم و گوش و بینی و زبان و پوست بدن و خیال و وهم و غیره اعضائی بیش نیستند حواس ظاهر و باطن آلات حس و درك روح است نه آنكه خودشان حاس و مدرك باشند لذا بسیار اتفاق افتاده كه با چشم باز كسی را كه از جلوی ما گذشته است ندیده ایم با گوش باز آواز شخصی را كه ما را خوانده است نشنیده ایم چون نفس ما توجه بآنها نداشته و نخواسته كه ببیند یا بشنود.
گوش بی اراده ی نفس صدا را میگیرد و در دستگاه خود میگرداند اما بی اراده و اجازه دل نمیتواند وارد خانه ی او كند.
قرآن نیز میفرماید: ان فی ذلك لذكری لمن كان له قلب او القی السمع و هو شهید.
یعنی در آیات و مطالب قرآن یاد آوری است برای كسی كه دلی برایش (دل باختیار او باشد یا اختیار او بدست دل و عقل باشد و یا دل سالم و عقل درست و وظیفه شناسی داشته باشد) یا گوش فرا بدهد بخواهد از مجرای گوش بهره مند شود در حالی كه شاهد و منتظر نتیجه شود.
[ صفحه 88]